Historia kanału

Kanał Augustowski stanowi perłę wśród szlaków wodnych Europy. Spływy wzdłuż Kanału były jedną z ulubionych rozrywek Ojca Świętego Jana Pawła II.

W najbliższym sąsiedztwie Kanału znajdują się ruiny – słynnej linii Mołotowa – pasa umocnień rosyjskich ciągnących się wzdłuż granicy z Niemcami wytyczonej po podziale Polski dokonanym przez okupantów w 1939 roku. Umocnienia budowane były w wielkim pośpiechu od jesieni 1939 r. aż do wybuchu wojny sowiecko niemieckiej. Linia schronów bojowych i innych umocnień ciągnęła się od Bałtyku poprzez okolice Połągi na Litwie aż za Przemyśl na południu Polski.

Kanał Augustowski posiada 18 śluz murowanych i 23 upusty, z czego 14 śluz znajdujących się w granicach Polski i aż dziewięć posiadających oryginalną konstrukcję XIX – wieczną. Kanał Augustowski pokonuje ogółem różnicę poziomów równą: 54,04 m. Jego zapotrzebowanie na wodę zaspokaja jezioro Serwy.
Kanał ocalał w swym zabytkowym kształcie jedynie dlatego, że nie został włączony do systemu handlowych szlaków wodnych na taką skalę na jaką przewidywali to jego projektanci i przez wiele lat pełnił jedynie funkcję wodnego szlaku turystycznego. Połączenie Kanału Augustowskiego z Niemnem pozwoli nie tylko podróżować drogą wodną na Białoruś ale również otworzy wodniakom szlak na rzeki i jeziora Litwy i Łotwy.

Zadziwiającym zbiegiem okoliczności jest fakt, że pierwszym decydentem w sprawie budowy Kanału Augustowskiego był car Aleksander a drugim tym razem na białoruskiej części Kanału jest również Aleksander nie car a Prezydent, który zdecydował się odbudować ten szlak wodny swoim ukazem No 2 z 8 stycznia 2004 roku.

 

Kanał Augustowski stał się częścią wyjątkowo malowniczego i łatwego szlaku wodnego Czarnej Hańczy. Organizatorzy turystyki proponują dziesięcio- lub czternastodniowe spływy z noclegami na polach namiotowych lub stanicach wodnych. Szczegóły dotyczące szlaków kajakowych na stronie szlaki turystyczne

 

śluz murowanych

ogólna różnica poziomów

długość Kanału Augustowskiego